Λάδι,νερό και θάλασσα, στο τόπο περισσεύουν
μα αδιαφορία όλων μας το μέλλον δυσκολεύουν
δρόμο να μην αφήσομε, νερό να κλείσει η βρύση
ξένε που ήρθες να μας δεις, να μην ξαναγυρίσεις
γιατί όσο απλόχερα, μας προίκισε η φύση
τα πάντα καταστρέφονται,σε λίγο θάχουν σβήσει.
μετά έχουμε παράπονα που δεν μας προτιμούνε
μα ένα νερό, δεν αφήσαμε περνώντας για να πιούνε.
το τόπο φανταζόμουνε, με επισκέπτες τόσους
που να μην έχει η θάλασσα, τόπο για μας τους Ντόπιους.
Δρόμοι στις Παραλίες μας, Ταβέρνες και ντουζιέρες
και ο τόπος μας, να έβλεπε καλύτερες ημέρες.
γιατι η ζωή φέρνει ΖΩΗ, και η φτώχεια φέρνει γκρίνια
και αν δε βάλομε μυαλό, να δεις θα πέσει πείνα.
οι άλλοι τόποι προχωρούν, μα εμείς γλακούμε πίσω
μακάρι νάταν όνειρο , και ύστερα να ΞΥΠΝΉΣΩ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου